Vacation

Lieve allemaal,

Eindelijk weer een verhaaltje van mijn kant. Zoals jullie weten heb ik 2 weken heerlijk vakantie gevierd samen met mijn ouders en Sander & Laura. Inmiddels zit ik weer alleen in PE met vandaag nog precies 3 weken op de teller..Wat vliegt de tijd! Ik zal jullie hieronder ‘kort’ proberen te vertellen over de laatste 2 weken, waar ik op dit moment enorm naar terug verlang!

Zaterdag 13 november ging om 5.45uur mijn wekkertje, om vervolgens 3 kwartier later door mijn huisgenootjes Lindy en Anouk naar het vliegveld te worden gebracht. Nog hartstikke bedankt daarvoor meiden!! Eindelijk was het zover. Over een paar uurtjes zou ik mijn ouders weer in mijn armen kunnen sluiten. Om 8.10uur steeg ik op vanuit PE en vetrok ik richting Jo’burg.. En zo kort als ik de vlucht 3.5 maand geleden vond duren vanaf Schiphol naar Jo’burg (10.5 uur) zo lang duurde deze vlucht mij(1 uur en 10 minuutjes!). Maar ook dat ging voorbij en eindelijk stond ik in de armen van pap en mam. Heerlijk! Laat de vakantie maar beginnen! Eerst hebben we even rustig een bakje koffie gedronken en om 11.00uur konden we onze huurauto ophalen en vertrokken we in de richting van Hazyview, dit is een plaatsje ten zuiden van het Krugerpark. Nadat ik pappa er een paar keer op gewezen had om alsjeblieft links te gaan rijden, kwamen we eind van de middag aan en werden we naar ons Chalet gebracht. En die was in 1 woord: prachtig!! Nadat we ons geïnstalleerd hadden zijn we een hapje gaan eten en hebben we daarna lekker ons bedje opgezocht.

De volgende ochtend hebben we lekker rustig aangedaan en stond ons een heerlijk ontbijtje op te wachten. Heerlijk genoten, waarna we voor de volgende dag alvast een gamedrive hadden gereserveerd. Daarna zijn we via Graskop naar Pelgrim’s rest gereden. Dit is een klein dorpje met veel zwarte mensen die eigenlijk allemaal proberen om geld te verdienen. Zo liepen er allemaal vrouwen nootjes te verkopen en stonden kinderen in een overal met een hoofd erop geplakt dansjes te doen. Toen we aankwamen leidde een vriendelijke man ons naar een parkeerplekje (dat doen ze in PE allemaal, dus dat is op zich heel normaal). Helemaal goed dachten wij en we toen we terug kwamen hadden we al wat kleingeld in de hand voor de vriendelijke man. Maar tot onze grote verbazing stonden de ruitenwissers omhoog en bleek onze net opgehaalde huurauto gewassen te zijn. Of we even R50 wilden betalen. En ja hoor, als je even omhoog keek zag je een klein bordje staan met in handgeschreven letters ‘carwash’ erop. Gelukkig waren we vlak van te voren ingelicht dat we deze man niet moesten betalen. Nadat we hem het kleingeld hadden gegeven zijn we dus maar vertrokken. Het dorpje zelf was verder erg klein, maar enorm leuk om te zien! Pap heeft nog even kennisgemaakt met zijn plaatselijke collega’s, mam heeft de rechtbank voor haar collega’s gefotografeerd en tijdens ons bakje koffie werd er door de medewerkers Afrikaanse liedjes voor ons gezongen. Om nog even terug te komen op de kinderen in overal die dansjes aan het doen waren: toen pap de kinderen gefilmd had vonden wij dat we ze nu we wat geld moesten geven. Dus gooit pap wat geld in het bakje, maar hier waren de kindjes niet zo tevreden mee. “You don’t have any sweets?” vroeg een bedrukt gezichtje. Wanneer mam 2 lolly’s uit de tas tovert en de kinderen helemaal blij werden. Waar hij weg kwam weet ik niet, maar binnen no time stond er ook een 3e jongetje die wij blij maakten met een lolly. Op de terugweg reden we via Sabie de panorama route terug. Helaas was het bewolkt en zagen we niks van het mooie uitzicht dat zich schuil hield onder de enorme mist. Toen we terug waren in Hazyview hebben we onszelf lekker verwend met een gebakje en ’s avonds zijn we weer heerlijk uit eten geweest.

Maandag zijn we na het ontbijt Hazyview gaan verkennen. Het verbaasde pap en mam erg dat het stadje zo arm oogt en er 100 meter verderop een rijk winkelcentrum ligt, waar volop Afrikanen rondlopen. Ik ben inmiddels wel wat gewend, maar nu moet ik bekennen dat hier inderdaad wel erg veel zwarten mensen rondlopen en het dorpje echt arm oogde. Na hier even te hebben rondgesnuffeld, zijn we terug gegaan naar ons Chalet en hebben we ons omgekleed. Want zoals ik net al vertelde, stond vanmiddag de gamedrive op de planning. Om 13.45 uur was onze ranger Johan er en werden we in een jeep opgehaald. Nadat we de andere 6 mensen hadden opgehaald gingen we op weg naar Sabi Sands. Dit is eigenlijk een particulier gedeelte van het Krugerpark. Nadat we bij de lodge waren aangekomen kregen we eerst thee of koffie, daarna zijn we overgestapt op een open auto en gingen we dan echt Sabi Sands in. We gingen hopelijk de big 5 spotten! Na ongeveer 10 minuutjes was het al raak! In de verte waren een paar neushoorns gespot! En dat is het bijzondere aan Sabi Sands, de chauffeur bedacht zich niet en reed de auto van het pad af in de richting van de neushoorns. En voordat ik het goed en wel besefte stonden we op nog geen 3 meter van deze grote geweldige beesten! Gewoon in het wild stonden wij er naast! Zo bijzonder, het is eigenlijk met geen pen te beschrijven! Later kwamen we nog veel meer neushoorns tegen, maar ook zwijntjes, impala’s, zebra’s en we hebben zelfs nog een hyena gespot! Ook zagen we op een gegeven moment een gigantische groep buffelo’s waar we midden doorheen reden. Als ik mijn hand uitstak zou ik ze aangeraakt kunnen hebben! Tegen zonsondergang zijn we gestopt en kregen we een heerlijke savanna of voor pap natuurlijk een lekker biertje. Daar stonden we dan, naast een paar nieuwsgierige neushoorns, midden in Afrika, ons drankje bij een ondergaande zon op te drinken. Geweldig toch! Daarna gingen we verder en werd er een groot zoeklicht aangezet. Bij zonsopgang en zonsondergang heb je namelijk de meeste kans om de big 5 te spotten. Tegen 20.00uur waren we weer bij de lodge en stond ons een lekkere Afrikaanse maaltijd op te wachten. Om 23.30uur werden we weer bij onze chalet afgezet. Wat een geweldige dag!

De volgende dag zijn we vroeg opgestaan, namelijk 6.15uur! Koffers gepakt en ontbeten en op weg naar onze nieuwe accommodatie in Mkuze. Onderweg reden we echt door typisch Afrikaanse dorpjes, kwamen we over wegen met heel veel gaten in de weg en reden we over wegen waar borden langs de kant van de weg stonden met de tekst ‘crime alert, don’t stop’. Ook hebben we kennisgemaakt met een paar corrupte agenten. We zagen een zwaaiende agent op de weg staan, werd er nou naar ons geseind om te stoppen? Vriendelijk als we zijn, zijn we toch maar gestopt. En alhoewel we net zo hard reden als de rest van het verkeer, werden speciaal wij stil gezet. Dat alleen was al verdacht…De vriendelijke agent deelde ons mee dat we in plaats van 60 km p/u, 95 km p/u hadden gereden en dat we even R1200 moesten betalen. Toen pap om een bonnetje vroeg, werd deze ineens verhoogd naar R2500. En hoeveel moet ik jou nu betalen, zei pap. R400 voor hem en zijn collega. Niks niet, R250 kun je krijgen, zei pap. R300 dan, zei de agent. Nadat we hem R250 in de hand hadden gedrukt, konden we doorrijden. Hoezo corrupt!? Begin van de avond kwamen we aan in Mkuze. Ook dit hotel zag er weer sjiek en goed uit! Nadat we ons hier geïnstalleerd hadden zijn we een lekker hapje gaan eten, dat maakte de lange reisdag weer helemaal goed!

De volgende ochtend kennis gemaakt met het ontbijt in dit hotel, daarna met de auto door de bergen naar Jozini en de Pongolapoort gereden. Mooie natuur! ’s Middags zijn we met een Afrikaan een tocht door Zululand gaan maken. Het was erg interessant om te zien hoe deze mensen nu leven! Op mij kwam het over als 1 grote familie die met elkaar leeft en ongeveer 1x per maand naar de stad gaan. In de jeep waarin we zaten, voelde ik met net een beetje de koningin. Alle kinderen kwamen zwaaiend op ons afgerent. De Afrikaan vertelde dat hij weleens spulletje mee nam en dat ze daarom ook zo enthousiast waren. Dat had hij even eerder moeten zeggen, want pap en mam hadden allemaal spulletjes voor mijn vrijwilligerswerk meegenomen en daar hadden we hier ook best iets van uit kunnen delen. Maar goed, het waren 2 leuke uren! Toen we terug waren hebben we heerlijk in de bar wat gedronken en kwamen we in contact met een Duits echtpaar, Claus & Brigitte.
Gezellig schoven ze bij ons aan en later hebben we ook gezellig samen gegeten. Ook hier werd we weer Afrikaans voor ons gezongen, iets wat ik enorm leuk blijf vinden!

De volgende ochtend zijn we doorgereden naar het Hluluwepark. Gelukkig was dit maar een kort ritje. In het Hluluwepark hadden wij gewoon een lodge geboekt, hoe leuk is dat midden in zo’n park!! Eerst reden we dus al een stuk door het park, voordat we bij de lodge aankwamen. We zagen baby zwijntjes, zebra’s die gewoon langs de auto liepen, giraffen, buffelo’s, neushoorns en noem maar op! Op en gegeven moment zagen we een auto stilstaan en ergens naar kijken. Mam: “ volgens mij kijken ze naar die boom, misschien zit er een mooie vogel in!”. Dus wij (allemaal gefocust op de boom) rijden heel langzaam door en tegelijk zien we vanuit het zijstraatje een gigantische olifant recht op ons af komen stampen! “Zet je beste beentje voor, want een olifant gaat dooooor, tadadadatadadada…..”. Ik hoop dat jullie het melodietje van Jungle book kennen, want op zo’n manier kwam het enorm indrukwekkende beest eraan gelopen. We hebben even staan kijken, maar op den duur kwam het beest toch wel erg dicht bij, waarop mama en later ook ik in doch dringende toon, in koor riepen: “RIJDEN!!” Echt super gaaf om deze enorme Bull van zo dichtbij de zien! Daarna zijn we doorgereden naar de lodge. Een mooi groot huis, helemaal op het einde van het park, met een prachtig uitzicht op de vallei (zoals ik dat noem) stond tot onze beschikking. Ook hier hebben we ons weer geïnstalleerd, weer een kopje koffie gedronken en nog een rondje door het park gereden. ’s Avonds weer heerlijk gegeten.

De volgende ochtend werd ik wakker, sla mijn gordijntjes op en ik kijk recht in de ogen van een paar herten die vlak voor mijn raam staan te grazen. Geweldig, meteen zit je er weer midden in! Om 10.00uu stond ook hier weer een game drive op de planning. Gedurende 3 uur hebben we weer enorm veel dieren gespot, waaronder nog een kudde olifanten. Eenmaal terug in onze lodge zaten we even rustig op het balkon aan ons welbekende kopje koffie, waarna we ineens luid getoeter horen. Ik weet nog dat ik dacht ‘wat is dat voor een asociaal persoon’, maar terwijl ik kijk zie ik ineens Sander en Laura staan. Echt een super verassing! Zij waren zelfstandig het bovenste rondje aan het rijden en hadden bij ons in het park ook een huisje gehuurd, zodat we elkaar al wat eerder zouden zien! Helemaal leuk! Met zijn 5-en zijn we nogmaals het park doorgereden. ’s Avonds hebben we gezellig met zijn 5-en gegeten en ik vond het jammer dat wij Sander en Laura weer moesten verlaten.

Om 6.00uur ging zaterdagochtend weer de wekker en om 7.00uur zaten wij aan ons ontbijt. Om 11.00uur moesten wij namelijk de auto inleveren op het vliegveld bij Durban. Ik had er een dubbel gevoel bij. Aan de ene kant voelde dit alsof mijn vakantie voorbij was, omdat ik al een tijd in PE leef. Aan de andere kant was ik dolenthousiast dat ik eindelijk mijn plek aan mijn ouders kon laten zien. Voor 16.00uur waren we geland in PE en na de nieuwe huurauto te hebben opgehaald reden we naar het guesthouse van pap en mam die ik voor hun geboekt had. Gelukkig vonden ze het mooi! Dat was een pak van mijn hart! Hierna zijn we doorgereden naar mijn huisje en kon ik eindelijk showen waar ik de laatste maanden had geleefd. Toevallig hadden mijn huisgenootjes taart gekocht (alsof we afgelopen week nog niet genoeg gegeten hadden) en zaten we gezellig met zijn allen in de tuin. Daarna zijn we in PE uit eten gegaan en daarna lig ik weer in mijn eigen bedje te slapen.

De volgende ochtend ben ik weer naar pap en mam gereden. Aangezien huisgenootje Lindy als enige thuis was, leek het ons leuk om haar mee te nemen naar het marktje dat hier altijd op zondag is. Dus zo gezegd zo gedaan. Het was heerlijk weer, dus hebben we heerlijk over het marktje gesloft en heb ik nog de big 5 gescoord. Bij de Cubana, een tentje die aan het strand ligt, hebben we heerlijk wat gedronken. Na een tijd vond de ober het voor ons toch wat te gevaarlijk worden en opperde hij heel voorzichtig of we misschien toch niet een tafeltje in de schaduw wilden. Die domme Hollanders ook, zien een beetje zon en meteen verbanden ze levend. Dat is zo ongeveer wat hij gedacht heeft, denk ik..Hierna hebben we nog een rondje door de stad gereden en heb ik ze o.a. het stadion van PE laten zien. Ook de Boardwalk, een toeristisch stukje met veel winkeltjes, hebben we even geshowd. Hier even geluncht waarna we over het strand zijn gaan lopen om rustig uit te buiken. Helaas geen dolfijnen gespot. Daarna naar het guesthouse terug gegaan en hier lekker wijntjes gedronken en gezellig gekletst. ’s Avonds een hapje gegeten op de Boardwalk.

Maandagochtend kwamen pappa en mamma mij ophalen en zijn we naar de Westering primary school gegaan. Eerst heb ik ze geïntroduceerd in grade 3. De kinderen stormden op mij af, echt geweldig! Even gekletst met Miss Reid en de kinderen de meegebrachte lolly’s van mam uitgedeeld. Miss Reid een paar echte Zeeuwse Babbelaars en Haagse Hopjes laten proeven en daarna snel door naar grade 2, want i.v.m. de examens waren de kinderen om 12.00 uur al vrij. Hier gebeurde hetzelfde en raakte ik verstrengeld in een groepsknuffel. Mrs. Bodha drukte me op het hart echt nog afscheid te komen nemen voordat ik weer naar NL vertrek, want ze had nog iets voor me. Super lief natuurlijk, maar dat wordt dan de 4e keer dat ik afscheid kom nemen..Daarna hebben we nog even gebabbeld met de directeur die lovende woorden over mij sprak. Als ik hier had gewoond had hij me een baan aangeboden. Natuurlijk super leuk om te horen, maar ook makkelijk te zeggen omdat hij ook wel weet dat ik toch echt weer naar NL afreis..Pappa en Mamma vonden het in ieder geval geweldig om te zien waar ik al die maanden aan het werk ben geweest en het was leuk om het ze te showen! Hierna zijn we doorgereden naar de pre-primary, zodat ze ook hier een beeld van kregen. Na dit alles was het tijd voor de lunch en na de lunch hebben we een pinguïnopvang bezocht, eigenlijk was het net zoiets als Pieterburen en toen we dit de aardige meneer die ons rondleidde vertelde was hij dolenthousiast. ’s Avonds lekker gegeten bij Leonardo’, een Italiaans restaurant. Maar toen pap met Italiaanse termen als ‘arriverderci’ ging gooien, raakten ze helemaal de weg kwijt. Hoezo Italiaans?

Dinsdagochtend kon ik heerlijk bij pap en mam aan tafel aanschuiven voor een lekker ontbijtje. Daarna vertrokken we richting het Addo Elephant park. Ook hier is de big 5 te spotten. Over dit park hebben we verschillende verhalen gehoord. Of we er dus echt wat van konden verwachten wisten we allemaal niet zo goed, maar zoveel olifanten hadden we nou ook nog weer niet gezien dus besloten we de gok te wagen. Na ons kopje koffie bij aankomst reden we het park in. En dus een beetje tegen verwachting in was het park prachtig! Na een aantal minuten hadden we de eerste olifanten al gezien. Wel in de verte, maar al gauw kwam daar verandering in en kwamen we bij een waterplas waar veel olifanten uitgebreid stonden te drinken. Ze lopen gewoon langs je auto en trekken zich nergens wat van aan! Toen we even later doorreden, zag we ze zowel links als rechts van de weg, echt geweldig wat een beesten! Het park was verder ook prachtig en had verschillende uitkijkpunten. Naast olifanten hebben we nog weer veel andere dieren gespot, waaronder schildpadden!! ’s Avonds lekker aan het strand gegeten.

De volgende ochtend stond ik om 9.00uur op het vliegveld om mijn logees voor de komende dagen (Sander en Laura) op te halen! Natuurlijk had ik ze vrijdag al even gezien, maar dat maakte het niet minder leuk om ze nu weer te zien! Snel zijn we naar huis gereden om ze mijn plekje te laten zien en de spulletjes achter te laten, want daar waren pap en mam ook al, om 10.30 uur had ik namelijk een rondleiding geregeld in Missionvale, waar ik mijn project doen. Sister Muriel stond ons al op te wachten en verzorgde de rondleiding. Iedereen was al snel onder de indruk van het werk van al deze mensen die kleding inzamelen, onderwijs verzorgen, voedselpakketten maken, kleding inzamelen en verdelen en ga zo nog maar even door. Ik ben blij dat ik mijn familie ook dit deel van Afrika kon laten zien, wat Zuid Afrika is ten slotte enorm verwesterd. Na deze indrukwekkende ochtend zijn we lekker aan het strand gaan lunchen met zijn allen en hebben we weer even bij gekletst met zijn allen. Heerlijk om je hele familie weer even bij je te hebben! Hierna zijn we naar het guesthouse gegaan en aangezien het erg warm is zijn we heerlijk gaan zwemmen. Ik weet dat het voor jullie moeilijk voor te stellen is, omdat er op dit moment gewoon sneeuw in NL ligt en het vriest!!! Dat is weer bizar voor mij ;) ’s Avonds hebben we natuurlijk gezellig met elkaar gegeten en daarna zijn Sander, Lau en ik weer terug gegaan naar mijn huisje.

De volgende ochtend zijn pap en mam vertrokken naar Plettenberg, zij reizen nu via de Gardenroute door naar Capetown en zullen vanaf daar weer naar NL vliegen. Ik heb die ochtend Sander het winkelcentrum laten zien en daarna hebben we lekker ontbeten. En aangezien Sander altijd zo makkelijk praat over paardrijden ‘je stuurt naar links of rechts en dan ga je die kant op en als je wilt remmen trek je aan de teugels’ besloot ik dat we die middag wel een ritje konden wagen. Dus zo gezegd zo gedaan, om 14.30 zaten wij met zijn 3 –en op een paard en zouden we vetrekken richting de stranden van Jeffrey’s bay. Aan de telefoon had ik natuurlijk gezegd dat we ervaring hadden, we wilden natuurlijk wel een beetje hard gaan! Maar op weg naar het strand toe, zag onze gids natuurlijk ook wel dat Sander helemaal niet zo ervaren was..Dus moesten Sander en ik even wisselen van paard, want Sander had het snelste paard en dat was niet handig voor op het strand straks. Eenmaal aangekomen bij het strand hadden we werkelijk waar een prachtig uitzicht!! Je zag alleen maar duinen zo ver als je kon kijken! Echt prachtig!! Na ons fotomomentje, waarin mijn paard al stond te dribbelen, reden we de duinen in en op naar de zee! En toen ging het los…Sander’s paardje was niet meer te houden en de ‘ervaren’ ruiter reed met kop voorop door de zee! Terwijl Laura en ik naast elkaar galoppeerden en Laura alleen maar bezorgt riep dat dit echt niet goed kwam, lag ik helemaal dubbel in het zadel van het lachen!! Natuurlijk vroeg ook ik me af of dit wel helemaal goed kwam, want we zaten in een aardig rengalopje en Sander hing dan weer links en dan weer rechts in het zadel, maar het was zooo’n grappig gezicht dat deze stoere jongen met zijn stoere uitspraken toch best moeite had met zijn paardje! Uiteindelijk zette onze gids zijn paard voor Sander zijn paard en uiteindelijk stapten we weer verder. Maar lang hielden we dit niet vol, want de paarden zijn gewend om daar te rennen, dus al snel renden we er weer vandoor! Gelukkig had Sander er toch ook wel erg veel lol in en is hij gewoon blijven zitten! Wat een geweldige rit was dit, hier kom ik zeker nog een keer terug met mijn huisgenootjes. ’s Avonds hebben we typisch Afrikaans gebraaid, want dat moet je natuurlijk ook geprobeerd hebben als je in Africa bent geweest!

De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken richting Tsitsikamma. Hier had ik om 10.00uur zip-line gereserveerd, iets wat ik ook al met mijn huisgenootjes had gedaan. Aan een lijn zoefden we die ochtend van berg naar berg over prachtige watervallen! Daarna reden we door naar de bungeejump brug, hier hadden we nog 1 dagje met pap en mam afgesproken, aangezien Titstikamma een half uurtje rijden van Plettenberg ligt. Wees gerust, dit was alleen een afspreekplek, ik ben niet nog een keer gesprongen! Blij dat ik nu alleen mocht kijken, vond ik het echt opnieuw heel erg eng lijken! Vanaf hier zijn we naar het Nationale Park gereden. Dit is echt een prachtig gebied waar je wandelingen kan maken. Hier hebben we dus gewandeld en zelfs een dolfijn van super dichtbij gezien!! Eindelijk, want in PE hadden we ze helaas nog niet gespot! Het was leuk om nog een dag met zijn allen te zijn. Daarna was het tijd om afscheid te nemen van pap en mam en ben ik met Sander en Laura weer terug gereden en hebben we die avond nog weer lekker gebraaid.

De volgende ochtend vroeg vertrokken ook Sander en Laura weer. Ook zij rijden de gardenroute naar Capetown. Ik heb 2 geweldige weken met iedereen gehad en hoop dat ze op dit moment nog een geweldige vakantie aan het vieren zijn! Mijn leventje hier gaat weer verder, al is het best weer even acclimatiseren. Ik ga er nog even 3 weken volop van genieten! Daarna zal ik jullie weer komen vergezellen in de sneeuw!

Sorry voor het te uitgebreide verslag, ik probeerde het kort te houden, maar we hebben gewoon teveel leuke dingen meegemaakt! Ik hoop dat jullie een beetje hebben meegenoten van al onze belevenissen! Graag hoor ik ook hoe het jullie allemaal vergaat!:)

Heel veel liefs,
Marjella