The Australian way of life
Door: Marjella
Blijf op de hoogte en volg Marjella
14 December 2012 | Australië, Brisbane
Hoi allemaal!
Inmiddels ben ik een echte ingeburgerde Australiër!
De laatste keer dat jullie namelijk wat van mij hoorden verbleven wij bij een gezin in Carseldine, waarna we zijn verhuisd naar een gezin in Gatton. In ons 'nieuwe' gezin werden we warm verwelkomd en draaiden we als een voltallig lid van de familie mee.
Zo ontwaakten we elke dag door het piano spel van één van de 3 oudste dochters of door het gelach van baby Lula. Na een lekker ontbijtje begon onze dag met het vervullen van wat huishoudelijke klusjes: strijken, vloeren dweilen, de oven schrobben, de keuken schoonmaken, de ramen lappen, groenten uit de tuin plukken, op baby Lula passen en noem maar op. Tussen de middag hielpen we altijd mee om een uitgebreide lunch te bereiden, Australiërs doen namelijk niet aan boterhammetjes. Na het opruimen van altijd een enorme zooi, thanks to baby Lula, hadden we dan de middag voor onszelf. Gatton hadden we snel gezien, dit plaatsje bestaat namelijk uit 1 winkelstraat. Maar dat mocht de pret niet drukken, want de familie had welliswaar fietsen voor ons. En wel een echte Amsterdammer! Wat was het fijn om weer eens te rijden op een fiets! Wel snap ik heel goed waarom zij het eigenlijk nooit doen, wat een heuvels.. Maar de mooie zonsondergangen maakten dat weer helemaal goed!
Verder werd ons op een avond gevraagd naar typische Hollandse gewoonten. In mijn enthousiasme begon ik ze toen ook te vertellen over sinterklaas en zwarte piet, maar leg dat maar eens uit.. Vooral de knechten die zwart zijn, omdat ze door de schoorsteen komen vonden ze volgens mij maar een raar verhaal. In een volgend enthousiast moment riep ik ook nog eens uit dat we wel pepernoten voor ze konden bakken. En zo kwam het dus dat we op 6 december (helaas een dagje te laat) een kruidenmix aan het maken waren voor onze pepernoten en iedereen heeft genoten van onze heerlijke 'hondenbrokken'.
De volgende dag was er een vioolconcert in Toowoomba, een plaatsje vlakbij Gatton. Aardig als de familie is mochten wij hier ook mee naar toe. Ik kon nog niet echt geloven dat dit helemaal mijn ding zou zijn, maar ik was er dan ook nog nooit geweest (gebrek in mijn opvoeding) en dit was dan weer een mooie kans om dit eens mee te maken. Klein probleem was dat onze backpacks gevuld zijn met backpackerskleding. Waar zijn je pumps als je ze nodig hebt!? En zo kwam het dat Irene op haar sneakers en ik op mijn oranje slippertjes tussen de keurig opgedofte dames in zaten (inclusief nette jurkjes en keurige pumps) voor een vioolconcert.
De eerste 10 minuten heb ik ook nog daadwerkelijk genoten ook. De 2,5u die daarop volgden had ik al elk plekje in de kerk zorgvuldig bestudeerd en de laatste 20 minuten heb ik vooral heel veel moeite gedaan om niet de de binnenkant van mijn oogleden nog zorgvuldiger te gaan bestuderen. Na 3 uur was het dan eindelijk afgelopen, halleluja! Volgens mij heb ik nog nooit in mijn leven zo hard geapplaudisseerd, wat een opluchting dat het voorbij was! ThankGod voor mijn opvoeding!
'Helaas' was er de terugweg in de auto geen ruimte meer voor ons, maar Marina had geregeld dat wij bij opa & oma mochten logeren. Australiërs zijn hele open en vriendelijke mensen, zo slaap je alweer bij mensen die je helemaal niet kent. En wat een lieve mensen waren dit! Ons bedje was al gespreid, we kregen nog een heerlijk kopje koffie met een koekje en ze waren oprecht geïnteresseerd in onze verhalen. De volgende ochtend stond er een lekker ontbijtje klaar en kregen we een rondleiding door de tuin, opa heeft ons bij elke boom een enorm uitgebreide uitleg gegeven. Een gratis tour ;)
Die middag zijn we afgezet in Toowoomba om deze ' gardencity' te verkennen. Enorm leuk om eens niet omringd te zijn door andere backpackers, maar door de daadwerkelijke inwoners. 's Avonds zijn we met opa en oma terug gereden naar Gatton om hier met de hele familie te dineren, waarna er een pianoconcert op de planning stond, waarbij ook de 2 dochters van het gezin zouden spelen. Ach ja, gisteren hebben we tenslotte ook overleefd. Gelukkig waren het deze keer schattige kindjes die prachtige geluiden produceerden en ik heb me dit keer daadwerkelijk goed vermaakt!
Helaas was er zondag voor concert nummero 3 geen plek in de auto voor ons, jammer! Gelukkig kunnen wij onszelf ook wel heel goed vermaken. De volgende dag was het tijd voor baby Lula om te wennen op de plaatselijke crèche in Gatton, waar ze volgend jaar 1 dag per week zal verblijven. Aangezien ik had verteld dat ik op een kinderdagveblijf werk en voor de klas sta, mochten wij mee en heb ik dus een Australisch kinderdagverblijf bezocht! Voor de collega's onder ons: ons kinderdagverblijf oogt nog altijd gezelliger! De vrouw des huizes, Marina, is lerares en gaat volgend jaar weer 1 dag in de week werken. Jullie raden het al, ik heb dus ook nog een Australische basisschool bezocht! Mijn geluk kon niet meer op!!
Gisteravond was onze laatste avond in paradise. Hiervoor werd het kampvuur in de tuin aangestoken, waar we met het hele gezin genoten hebben van een heerlijke chinese maaltijd (de man des huizes is Chinees), de prachtige sterrenhemel en bovenal de gezelligheid van deze mensen!
Kort samengevat heb ik mij prima vermaakt bij deze warme familie! De week die we zouden blijven is uiteindelijk uitgebreid naar 2 weken. Vanochtend hebben we afscheid genomen: geen baby Lula meer, geen vriendelijke Australiërs, geen goede maaltijden, geen privékamer met heerlijk bed, geen filmavonden en bovenal geen ritme meer. Enorm jammer, maar wat staan er een hoop leuke dingen op de planning: Byron Bay, Sydney (waar ik mijn vriendinnetje Rianne weer zal ontmoeten!!), Blue Mountains, O&N onder de Harbor Bridge, Melbourne, The Great Ocean Road en als klap op de vuurpijl: Nieuw Zeeland!!! Kom maar op!
Als afsluiting van dit verhaal wens ik jullie verder allemaal ook een hele fijne decembermaand toe! Geniet ervan!
Dikke knuffels vanuit een zonnig Paradijsje! X
Inmiddels ben ik een echte ingeburgerde Australiër!
De laatste keer dat jullie namelijk wat van mij hoorden verbleven wij bij een gezin in Carseldine, waarna we zijn verhuisd naar een gezin in Gatton. In ons 'nieuwe' gezin werden we warm verwelkomd en draaiden we als een voltallig lid van de familie mee.
Zo ontwaakten we elke dag door het piano spel van één van de 3 oudste dochters of door het gelach van baby Lula. Na een lekker ontbijtje begon onze dag met het vervullen van wat huishoudelijke klusjes: strijken, vloeren dweilen, de oven schrobben, de keuken schoonmaken, de ramen lappen, groenten uit de tuin plukken, op baby Lula passen en noem maar op. Tussen de middag hielpen we altijd mee om een uitgebreide lunch te bereiden, Australiërs doen namelijk niet aan boterhammetjes. Na het opruimen van altijd een enorme zooi, thanks to baby Lula, hadden we dan de middag voor onszelf. Gatton hadden we snel gezien, dit plaatsje bestaat namelijk uit 1 winkelstraat. Maar dat mocht de pret niet drukken, want de familie had welliswaar fietsen voor ons. En wel een echte Amsterdammer! Wat was het fijn om weer eens te rijden op een fiets! Wel snap ik heel goed waarom zij het eigenlijk nooit doen, wat een heuvels.. Maar de mooie zonsondergangen maakten dat weer helemaal goed!
Verder werd ons op een avond gevraagd naar typische Hollandse gewoonten. In mijn enthousiasme begon ik ze toen ook te vertellen over sinterklaas en zwarte piet, maar leg dat maar eens uit.. Vooral de knechten die zwart zijn, omdat ze door de schoorsteen komen vonden ze volgens mij maar een raar verhaal. In een volgend enthousiast moment riep ik ook nog eens uit dat we wel pepernoten voor ze konden bakken. En zo kwam het dus dat we op 6 december (helaas een dagje te laat) een kruidenmix aan het maken waren voor onze pepernoten en iedereen heeft genoten van onze heerlijke 'hondenbrokken'.
De volgende dag was er een vioolconcert in Toowoomba, een plaatsje vlakbij Gatton. Aardig als de familie is mochten wij hier ook mee naar toe. Ik kon nog niet echt geloven dat dit helemaal mijn ding zou zijn, maar ik was er dan ook nog nooit geweest (gebrek in mijn opvoeding) en dit was dan weer een mooie kans om dit eens mee te maken. Klein probleem was dat onze backpacks gevuld zijn met backpackerskleding. Waar zijn je pumps als je ze nodig hebt!? En zo kwam het dat Irene op haar sneakers en ik op mijn oranje slippertjes tussen de keurig opgedofte dames in zaten (inclusief nette jurkjes en keurige pumps) voor een vioolconcert.
De eerste 10 minuten heb ik ook nog daadwerkelijk genoten ook. De 2,5u die daarop volgden had ik al elk plekje in de kerk zorgvuldig bestudeerd en de laatste 20 minuten heb ik vooral heel veel moeite gedaan om niet de de binnenkant van mijn oogleden nog zorgvuldiger te gaan bestuderen. Na 3 uur was het dan eindelijk afgelopen, halleluja! Volgens mij heb ik nog nooit in mijn leven zo hard geapplaudisseerd, wat een opluchting dat het voorbij was! ThankGod voor mijn opvoeding!
'Helaas' was er de terugweg in de auto geen ruimte meer voor ons, maar Marina had geregeld dat wij bij opa & oma mochten logeren. Australiërs zijn hele open en vriendelijke mensen, zo slaap je alweer bij mensen die je helemaal niet kent. En wat een lieve mensen waren dit! Ons bedje was al gespreid, we kregen nog een heerlijk kopje koffie met een koekje en ze waren oprecht geïnteresseerd in onze verhalen. De volgende ochtend stond er een lekker ontbijtje klaar en kregen we een rondleiding door de tuin, opa heeft ons bij elke boom een enorm uitgebreide uitleg gegeven. Een gratis tour ;)
Die middag zijn we afgezet in Toowoomba om deze ' gardencity' te verkennen. Enorm leuk om eens niet omringd te zijn door andere backpackers, maar door de daadwerkelijke inwoners. 's Avonds zijn we met opa en oma terug gereden naar Gatton om hier met de hele familie te dineren, waarna er een pianoconcert op de planning stond, waarbij ook de 2 dochters van het gezin zouden spelen. Ach ja, gisteren hebben we tenslotte ook overleefd. Gelukkig waren het deze keer schattige kindjes die prachtige geluiden produceerden en ik heb me dit keer daadwerkelijk goed vermaakt!
Helaas was er zondag voor concert nummero 3 geen plek in de auto voor ons, jammer! Gelukkig kunnen wij onszelf ook wel heel goed vermaken. De volgende dag was het tijd voor baby Lula om te wennen op de plaatselijke crèche in Gatton, waar ze volgend jaar 1 dag per week zal verblijven. Aangezien ik had verteld dat ik op een kinderdagveblijf werk en voor de klas sta, mochten wij mee en heb ik dus een Australisch kinderdagverblijf bezocht! Voor de collega's onder ons: ons kinderdagverblijf oogt nog altijd gezelliger! De vrouw des huizes, Marina, is lerares en gaat volgend jaar weer 1 dag in de week werken. Jullie raden het al, ik heb dus ook nog een Australische basisschool bezocht! Mijn geluk kon niet meer op!!
Gisteravond was onze laatste avond in paradise. Hiervoor werd het kampvuur in de tuin aangestoken, waar we met het hele gezin genoten hebben van een heerlijke chinese maaltijd (de man des huizes is Chinees), de prachtige sterrenhemel en bovenal de gezelligheid van deze mensen!
Kort samengevat heb ik mij prima vermaakt bij deze warme familie! De week die we zouden blijven is uiteindelijk uitgebreid naar 2 weken. Vanochtend hebben we afscheid genomen: geen baby Lula meer, geen vriendelijke Australiërs, geen goede maaltijden, geen privékamer met heerlijk bed, geen filmavonden en bovenal geen ritme meer. Enorm jammer, maar wat staan er een hoop leuke dingen op de planning: Byron Bay, Sydney (waar ik mijn vriendinnetje Rianne weer zal ontmoeten!!), Blue Mountains, O&N onder de Harbor Bridge, Melbourne, The Great Ocean Road en als klap op de vuurpijl: Nieuw Zeeland!!! Kom maar op!
Als afsluiting van dit verhaal wens ik jullie verder allemaal ook een hele fijne decembermaand toe! Geniet ervan!
Dikke knuffels vanuit een zonnig Paradijsje! X
-
14 December 2012 - 10:26
Paulien:
Super leuk om te lezen! En wat een leuke plannen :) Have fun!! X Paulien -
14 December 2012 - 13:15
Anke Roomie:
Hahaha, wat een heerlijk verhaal. Ik heb luidop gelachen. En bovenal ben ik ontzettend benieuwd naar je hondenbrokken. En laat in mijn geboortedorp het Sinterklaasfeest (Sint Piter) nou pas plaatsvinden in februari... hihi
Geweldig! Ik hoop dat jullie een geweldige tijd tegemoet gaan én weer lekker samen de 'eerste viool' mogen spelen! ;-)
Veel liefs!! -
14 December 2012 - 17:53
Vera:
Hey Marjella,
Wat een prachtig verhaal weer en wat maak je ontzettend veel mee. Het lijkt me fantastisch om een tijd bij een echt Australisch gezien te zijn, al heeft het vast ook Chinese invloeden als ik zo hoor ;)
Ik leef helemaal mee hoe je bij het vioolconcert je ogen probeerde open te houden. Had je geen luciferstokjes bij je?
Wat gaaf om een creche en basisschool van binnen te kunnen zien. Waren ze heel anders als hier? Veel verschillen? Vast ook heel anders als in Afrika.
Geniet er nog volop van!
Liefs Maarten, Sam en Vera -
14 December 2012 - 20:13
Ina :
wederom weer een mooi verslag leuk om te lezen verder alvast prettige kerstdagen -
14 December 2012 - 21:10
Yvette:
Allerliefste outback-chick van me!
Uiteraard wist ik hier al weer wat dingen van, maar wat is het leuk om te lezen wat jij schrijft!
Je hebt echt een heerlijke schrijfstijl, dat je dat even weet ;)
Wat ge-wel-dig dat jullie pepernoten hebben gebakken daar! Toch nog een beetje het sinterklaasgevoel gehad, hihi! En ik vond het ook echt te grappig dat jij bij het eerste kerkconcertje bijna de binnenkant van je ogen wilde bestuderen. Geniaal!
En ook te stoer dat jij daar een kdv en basisschool hebt bezocht! Nog meer vergelijkingsmateriaal naast Zuid-Afrika! Leuk om die indrukken weer mee te nemen naar Nederland lijkt me.
Hier is alles goed! Ik kijk ontzettend uit naar de kerstvakantie! Jij gaat Oud en Nieuw vieren met Rianne in Sydney en ik ga een dagje later richting Londen om het nieuwe jaar ook even in een ander land te starten. Misschien brengt ons dat wel heel veel geluk in 2013, haha!
Lieverd, blijf daar lekker genieten! Fijne kerstdagen en een knallend nieuwjaar!!!!
Dikke kus! -
15 December 2012 - 03:03
Rian:
Hee laiverd!!
Superleuk verhaal om weer te lezen, ik zat ook hardop te lachen bij het studeer-viool-gebrek-aan-opvoeding-stukje! Je schrijft echt heel leuk!
Een leuke tijd heb je gehad bij de familie, klinkt erg goed allemaal. En integreren is toch het leukste ;)
Maarrrrr..... Nog 4 nachtjes slapen en dan gaan wij samen avonturen beleven! :D IK heb afgelopen nacht het uitgaansleven al even gecheckt, bij jullie logeeradres in de buurt zijn goed gaybars met goede dansers en dragqueen acts ;) Dat je het maar vast even weet!
Nou schatje, veel plezier in Byron Bay, wordt vast ook fantastisch! En dan zie ik je woensdag!! :D
Kussen! -
15 December 2012 - 10:59
Thirza:
Hey Marjella!
Superleuk om te lezen hoe het met je gaat en wat voor leuke dingen je allemaal doet!
Geniet van alle dingen die je nog gaat doen.
En thanx voor je kaartje!!! LEUK!
Xxx -
15 December 2012 - 13:04
Pap En Mam:
Lieve Marjella, ook wij vinden dat je een heerlijke schrijfstijl hebt .... Wat een geslijm toch :) Je kunt beeldend schrijven, maar toch hadden we niet door dat je in zo'n groot huis verbleef ha ha .. Liefs en kussen.
P.s. Pap heeft je al aangemeld voor de 1e viool lessen. Als dit een gebrek is in je opvoeding maken we dit graag goed!
-
15 December 2012 - 13:15
Wilma:
Hé die Marjella,
Wat weer een leuk verhaal....je schrijft heel mooi, ik zie het allemaal gebeuren, vooral dat stuk over het concert...hahha. Gelukkig kon je wakker blijven. ;-)
Wij hebben de oude man weer overleefd, heerlijk 'hondebrokjes'gebakken en veel geknutseld. Nu staat er op elke groep een mooie boom te pronken. Nog een dikke week en dan zijn wij ook een weekje dicht, heerlijk. Je kleine vriendje loopt inmiddels en wordt al een aardig boefje. Annemijn neemt deze week afscheid.... :-(
Jij ook hele fijne dagen....lekker in je korte broek en oranje slippertjes Kerst vieren, en als een van de eerste mensen op deze aarde mekaar Nieuwjaar wensen.
Lekker genieten !! Have fun.
Bye. X -
16 December 2012 - 13:47
Geke:
Hoi Marjella,
Weer helemaal op de hoogte van je reis-avonturen. Leuk.
Fijne feestdagen en genieten maar weer,
Géke -
16 December 2012 - 13:57
Esther:
Wat een super leuke verhalen heb je, echt om jaloers om op te worden. Hier in nederland is iedereen weer druk bezig om sinterklaas te vergeten en het huis in kerstsfeer te brengen. ja, ik ontkom hier ook niet aan, de kerstboom en mijn kerstmannetjes zijn weer in huis. Lichtjes aan, gezelli! De kids hier hoeven nog maar 1 week naar school en dan hebben zij ook lekker vakantie, wel 2 weken. Ook ik heb heerlijk 1,5 week vrij, ik kijk er erg naar uit.
Hele fijne kerstdagen en een goed 2013 en ik kijk weer uit naar je volgende mail!!!! Groetjes Esther -
16 December 2012 - 17:32
Sander:
Ey sister!! Nice story agian :)
I send you an email!!
Njoy and have fun in Byron Bay! Whoooopp
XXX Sander -
16 December 2012 - 18:30
Renée:
Hoi Marjella,
Leuk om weer even te lezen wat je allemaal beleefd hebt.
En je snapt natuurlijk wel dat ik benieuwd ben naar hoe het op die basisschool was.
Groeten van ons alle vijf. Want ja, we zijn zowaar alle vijf in Ommen.
Gerard, Renée, Marlies , Sanneke en Jorieke. -
17 December 2012 - 21:54
Riemke:
Hoi Marjella,
We hebben je kaartje ontvangen hoor!
Wat een leuk kindje is baby Lula.
Heb je ook foto's van het kinderdagverblijf gemaakt?
Ben benieuwd hoe het er uit ziet.
Mail je binnenkort weer even uitgebreid.
Veel liefs Riemke
-
29 December 2012 - 11:25
Sabine:
Leuke verhalen marjel!! Blijf lekker genieten!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
